Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Czartowe Pole

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czartowe Pole
Ilustracja
Szumy na rzece Sopot
rezerwat krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Położenie

gminy Józefów i Susiec

Mezoregion

Roztocze Środkowe[1]

Data utworzenia

1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 63, poz. 363, M.P. z 1964 r. nr 65, poz. 306

Powierzchnia

80,07 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czartowe Pole”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Czartowe Pole”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Czartowe Pole”
Położenie na mapie gminy Susiec
Mapa konturowa gminy Susiec, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czartowe Pole”
Ziemia50°26′28″N 23°05′22″E/50,441111 23,089444
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Czartowe Pole – rezerwat przyrody w województwie lubelskim, znajdujący się na terenie gmin Józefów (powiat biłgorajski) i Susiec (powiat tomaszowski)[2]. Leży w obrębie Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej[3].

Powołany został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 21 lipca 1958 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Monitor Polski nr 63, poz. 363). Celem powołania było zachowanie przełomu i doliny roztoczańskiej rzeki Sopot. W akcie powołującym powierzchnia rezerwatu została określona na 63,71 ha[4]. Dane nadleśnictwa podają jednak powierzchnię 80,07 ha[5].

Rezerwat położony jest na wysokości ok. 217–255 m n.p.m.[6]

Nazwa Czartowe Pole pochodzi od legendy związanej z objętą rezerwatem polaną, o której mówiono, że jeno czarci tam hasali[3].

Szczytowe części stromych zboczy doliny Sopotu porasta bór sosnowy przechodzący niżej w mieszany bór wilgotny (przeważają sosna, świerk i jodła). Dno doliny porastają głównie lasy łęgowe (występuje tu olsza czarna), a miejscami podmokłe łąki. W rezerwacie można zobaczyć rzadkie rośliny, takie jak: wawrzynek wilczełyko, zachyłka Roberta (ściany ruin papierni), zanokcica skalna i zielona, parzydło leśne, storczyk plamisty, paprotnik kolczysty i nerecznica szerokolistna[7].

Rezerwat nie posiada aktualnego planu ochrony, obowiązują w nim jednak zadania ochronne, na mocy których obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[2][8] (wcześniej część obszaru objęta była ochroną ścisłą[3]). Działania podejmowane w ramach zadań ochronnych skupiają się obecnie na ograniczeniu gradacji kornika ostrozębnego i jodłowca krzywozębnego[8].

Na terenie rezerwatu znajdują się:

  • ruiny starej papierni Zamoyskich, o których informuje tablica na ścieżce dydaktycznej, biegnącej obok obiektu: są to ruiny dużego zakładu przemysłowego z XVII w. Ordynacji Zamoyskich. W latach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego zakład był dzierżawiony przez Lejbusia Kahana, a potem przez Całę Waxa – właściciela drukarni hebrajskiej w Józefowie. Produkował 80% papieru w guberni lubelskiej. Do upadku przyczyniły się dwie powodzie (1848 r. i 1870 r.) oraz pożar (1883 r.)[3].
  • pomnik upamiętniający manewry wojsk polskich w 1931 roku[3]
  • symboliczne groby partyzantów poległych w walkach w 1943 roku:
    • Umer Achmołła Atamanow ps. „Miszka Tatar” – dowódca oddziału GL, który zginął 1 czerwca 1943 roku podczas ataku na hitlerowską ekspedycję karną w Józefowie[3],
    • Hieronim Miąc ps. „Korsarz” – dowódca józefowskiego oddziału ZWZ-AK, zmarł 5 sierpnia 1943 roku w czasie operacji amputacji ręki. Ranny został w czasie walk w lesie Dębowce.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony szlak krawędziowy prowadzący drewnianymi pomostami wzdłuż serii wodospadów[7]
ścieżka przyrodnicza o długości 1,3 km[9]

Oba szlaki przechodzą przez parking przy szosie Hamernia – Susiec.

  • Ruiny starej papierni
    Ruiny starej papierni
  • Monument z 1931 roku oraz symboliczne mogiły partyzantów
    Monument z 1931 roku oraz symboliczne mogiły partyzantów
  • Kładka przez Sopot
    Kładka przez Sopot
  • Fragment rezerwatu
    Fragment rezerwatu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 288. ISBN 83-01-12479-2.
  2. ↑ a b Rezerwat przyrody Czartowe Pole, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2019-08-18].
  3. ↑ a b c d e f Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej – formy ochrony. Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych Oddział Terenowy Zamość. [dostęp 2018-05-20].
  4. ↑ M.P. z 1958 r. nr 63, poz. 363.
  5. ↑ Nadleśnictwo Józefów – rezerwaty przyrody. [dostęp 2017-06-29].
  6. ↑ Geoportal2 iMap. [dostęp 2017-06-29].
  7. ↑ a b Artur Pawłowski: Roztocze. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2015. ISBN 978-83-62460-71-7.
  8. ↑ a b Zarządzenie Nr 5/19 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Lublinie z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody Czartowe Pole [online] [dostęp 2019-08-18].
  9. ↑ Wykaz szlaków znakowanych przez PTTK. [dostęp 2017-06-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Czartowe_Pole&oldid=73561387”